Heb je de laatste promotie actie al gezien? Kijk ook eens in de agenda naar de komende evenementen!
info@leefgierig.nl | 12 februari 2020 14:19
Net als ieder ander heb ik mijn verhaal. Het verhaal wat ik mensen vertelde wanneer mij gevraagd werd wie ‘ik ben’.
Wie ben jij? Wie is Anton Steijn?
Over de jaren heb ik een antwoord geschreven op deze vraag. Ik vond het een ongelooflijke rotvraag, want ik had hier geen antwoord op. Wat moet ik hier nou op zeggen?
Ik snapte mijzelf niet, ik wist niet wat ik wel en niet leuk vond, ik wist niet waar ik nou echt goed in was. Wat moet hier nou op zeggen?
Alles wat ik zeg beperkt ‘wie ik ben’ tot één of meerdere zinnen en zal nooit de lading dekken. En ‘ben ik’ dat dan wel, of doe ik dat? En waarom doe ik dat? Doe ik dat omdat ik dat graag doe? Of doe ik dat omdat ik dan leuk gevonden word?
En als ik dat zeg, wat vinden de mensen dan van mij? Ik wil mijzelf niet beter voordoen dan ik ben. En ik wil niet een ander voor de schenen schoppen en maken dat die persoon zich kleiner voelt omdat ik ergens goed in ben. Dus echt trots zijn mag ik eigenlijk niet. Doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg.
Toen ik ‘mijn verhaal’ over ‘wie ik ben’ eindelijk af had en vertelde aan iedereen die hierom vroeg ging dat steeds makkelijker en geloofde ik hier steeds meer in. Het leek wel echt..
Ik ben echt gaan geloven in mijn verhaal.
En daar ging het wéér mis! Want dit verhaal zit vol met beperkingen. Als ik dit ‘ben’ dan kan ik dat niet zijn. Het is mijn verhaal. Ik vertel het niet alleen aan anderen, maar ook aan mezelf. Hiermee beperk ik mezelf enorm.Maar wacht.. er is dus gewoon geen antwoord op deze vraag, tenzij je er een verhaal van maakt.
Het enige wat ik weet over mijzelf is dat ik niet ‘iets ben’. Ik ben niet iets voor een lange tijd of voor mijn leven. Op het ene moment ‘ben ik gelukkig’, op het andere moment ‘ben ik verdrietig’. Op het ene moment ‘ben ik opgeruimd’, op het andere moment ‘ben ik in de war’.
Ik ben een man. Ja oké, biologisch klopt dat. Maar als ik mijn vrouwelijke kant toelaat, ben ik dan nog steeds een man? Of ben ik dan ineens een homo, een mietje, een softie?
Alles is in beweging en verandert continue. Tenzij ik iets probeer te zijn, iets probeer vast te houden, bewust of onbewust. Op dat moment gaat er enorm veel energie naar het vasthouden van die staat. Want als ik even niet ben wat ik ben, dan klopt er iets niet en moet ik het dus corrigeren.
Dus wat ik kan doen, is dat verhaal loslaten. En mij niet meer identificeren met die labels.
Ja lekker spiritueel gelul! Zo makkelijk is dat niet! Toch? Of wel? Wie ben ik dan?
Met onder andere hypnose kunnen we jouw verhaal identificeren, loskoppelen en herschrijven. Zo simpel is het. Dat is toch een stuk fijner?!
Jouw interesse gewekt? Maakt snel een afspraak.
Terug