Heb je de laatste promotie actie al gezien? Kijk ook eens in de agenda naar de komende evenementen!
info@leefgierig.nl | 11 mei 2020 11:35
Er wordt de afgelopen weken enorm veel aandacht gegeven aan de huidige situatie in de wereld. Zonder specifiek in te gaan op waar ik op doel, is voor iedereen duidelijk waar ik het over heb. Dat komt omdat het vanuit letterlijk alle kanten naar ons toekomt.
De kranten staan er vol van en op elke pagina, in bijna elke titel en in het meerendeel van de artikelen en advertenties worden woorden gebruikt die onze aandacht trekken naar de boosdoener.
Het nieuws op televisie, maar ook andere (actualiteiten) programma’s spreken er continue over. Onze minister-president is wekelijks live te zien, de debatten van de 2e kamer worden meer dan ooit bekeken en gedeeld.
Social media en videodiensten puilen uit van verhalen, foto’s en beeldmateriaal over dit onderwerp.
Met collega’s, in persoonlijke kring, op straat en nu ook via beeldbellen wordt er enorm veel gesproken over wat er allemaal aan de hand is.
Hoe we getroffen worden, wat er allemaal mis gaat, wie ons probeert te manipuleren, wie er verantwoordelijk is, wat er wel en niet klopt aan de cijfers, wie er gebaat bij is, wie er onder lijdt, etc, etc..
Wat mij hierbij het meeste opvalt is dat dit alles verzadigd is met angst, stress en slachtofferschap. Een vicieuze cirkel, een perpetuum mobile van zichzelf voedende verhalen en gedachten. Het houdt het niet alleen in stand, het versneld het zelfs.
In de basis is angst een reactie die ons weerhoudt om een bepaalde handeling uit te voeren. Ons sympathisch zenuwstelsel wordt actief, er ontstaat een moment van stress en in dit moment wordt er gekozen voor een vlucht-, vecht- of bevries reactie. Om de kans op overleving te vergroten wordt alle focus en energie in dit moment gebundeld en worden veel systemen tijdelijk uitgeschakeld.
Maar wanneer deze staat van alertheid langdurig aanhoudt door aanhoudende angst, spreken we van chronische stress. En dit is gevaarlijk. Bij chronische stress is het para-sympathisch zenuwstel, wat actief is tijdens ontspanning, zo goed als uitgeschakeld. Het gevolg hiervan is dat het immuunsysteem hiermee ook inactief is. Met als gevolg een zwak systeem wat vatbaar is voor ziekte en moeilijk zal genezen.
Al deze angst, of we er nu persoonlijk last van hebben of niet, of we er nu bewust van zijn of niet, haakt in op onze onverwerkte angsten en trauma’s. En dit roept weer slachtofferschap op. Slachtoffer van onderdrukking door een regime, door een volk, door een autoritaire vader/moeder, door leraren, door klasgenoten. Maar ook slachtoffer van misbruik, van seksueel misbruik, van slavernij, van ontnomen vrijheid.
Het brengt dus veel in ons omhoog. Het brengt veel naar onze aandacht, persoonlijk en ook collectief. En het biedt ons de kans om hier, voor eens en voor altijd, eens echt naar te luisteren. Om datgene wat jouw systeem (jouw lichaam) je duidelijk wil maken, echt te erkennen. Het schreeuwt om jouw aandacht. Aandacht gericht naar jezelf.
De wet van aantrekking is altijd actief. Het trekt datgene aan waar onze aandacht naartoe gaat. Volgens Abraham-Hicks hoef je slechts 17 seconden aan hetzelfde te denken voordat datgene zich naar jou toe zal bewegen. Het maakt geen onderscheid tussen wat we wel en wat we niet willen. Het brengt ons meer van hetzelfde. En dus, wanneer onze aandacht, ongewenst en/of onbewust uitgaat naar dat wat we niet willen, ontvangen we júist dat.
Maar wat kan je concreet doen om die angst, stress en slachtofferschap om te buigen in jouw voordeel?
Laten we collectief onze aandacht richten op wat we écht wensen. Op wat wij onszelf, onze familie en vrienden en alle levende wezens toewensen. Laten we onze energie richten op opbouw, gezondheid, samenzijn, liefde en dankbaarheid.
Dankjewel
Terug